ОВЛОҚ
Tasnif: ’ов қилинадиган жой’; ’кимсасиз, чет’. Бу киши билан о в л о қ д а учрашиб қолганимдан чў— чидим. Бу сўз қадимги туркий тилда а:в отига -ла қўшимчасини қўшиб ясалган феълдан (Девон, I, 283; ДС, 70) -қ қўшимчаси билан ясалган (ЭСТЯ, I, 64); қадимги туркий тилдаёқ а: унлисининг чўзиқлик белгиси йўқолган; ўзбек тилида а унлилари â унлиларига алмашган: (а:в + ла = а:вла— > авла-) + Қ = авлақ > âвлâқ. Бу сўз асли от бўлиб, сифат маъносини кейинчалик англата бошлаган.