СЕВИКЛИ
Tasnif: кўнгил қўйган. Зебо сев и к л и с и н и н г хаёли билангина яшашни истамас, унга севимли бўлиб ва севишгина кифоя эмас эди (Шухрат). Бу сифат асли 'муҳаббат боғла-', 'ёқтир-' маъносини англатган сев- феълидан қадимги туркий тилда
— (и)г қўшимчаси билан ясалган отга —лиг қўшимчасини қўшиб ясалган (ДС, 497: севиг 2; севиглиг); кейинчалик биринчи г ундоши к ундошига алмашган, —лиг қўшимчаси таркибидаги г ундоши й ундошига алмашиб, бора-бора талаффуз қилинмай қўйган: (сев- + иг = севиг) + лиг = севиглиг > севиклик > севиклий > севикли. Бу сифат суйукли шаклида ҳам ишлатилади.
Қадимги туркий тилда ' севикли' маъносини англатувчи севиг сўзи қаторида севӱг сўзи ҳам мавжуд бўлган (ДС, 498). Девонда бу сўз севӱк шаклида ҳам келтирилган (I, 370). 'Севги' маъносини қадимги туркий тилда севиг (ДС, 497), севӱглӱк (ДС, 498), севӱклӱк (Девон,
II, 199) сўзлари англатган, демак, севги сўзи кейинчалик ўзбек тилида ясалган.