O'zbek tilining etimologik luga'ti

Print

ЭЛ

Tasnif: ’маълум юртда биргаликда яшовчи аҳоли’, ’юрт’. Ер тўймагунча э л тўймас (Мақол). Қадимги туркий тилда ҳам шундай маънони англатган бу от асли и:л тарзида талаффуз қилинган (ЭСТЯ, I, 340), ўша даврлардаёқ и: унлисининг чўзиқлик белгиси йўқолган (ПДП, 379) ва бу унли э унлисига алмашган (Девон, I, 83; ДС, 168): и:л > ил > эл.