ҚАЛА
Tasnif: устма—уст зичлаб жойла—', ' тахла—'. Газламаларни араваларга тоғ—тоғ қ а л а б, олиб кетадилар (Ойбек). Қадимги туркий тилда ҳам шундай маънони англатган бу сўз асли қадимги туркий тилдаги 'тахла—1 'тартиби билан устма—уст қўй—' маъносини англатган қа— феълидан (ДС, 399) ' такрор' маъносини ифодаловчи —ла қўшимчаси билан ҳосил қилинган (Девон, III, 266); кейинчалик ўзбек тилида а унлилари ä унлиларига алмашган: қа- + ла = қала- > қäлä-.