БУКУР
Tasnif: ’нотўғри ўсиш натижасида бирор қисми дўмбайиб ўсган’. Б у к у р н и гўр тузатади (Мақол). Бу сўз қадимги туркий тилда ’қайир-’, ’эг-’ маъносини англатган бӱк- феълидан —(ӱ)р қўшимчаси билан ясалган (ЭСТЯ, II, 293); ўзбек тилида ӱ унлиларининг юмшоқлик белгиси йўқолган: бӱк- +ӱр = бӱкӱр > букур.