ҚИПИҚ
Tasnif: дон қобиғининг тўпони', ' ёғоч, темир кабиларнинг тўпони1. Мен крахмал ўрнига гуручдан чиқадиган қ и п и қ н и ишлатмоқчиман (Ойдин). Шундай маънони англатувчи сўз қадимги туркий тилда қавуқ (ДС, 483), қавық (ДС, 436) тарзида талаффуз қилинган. Бу от — (ы)қ қўшимчаси билан ясалган. Ясаш асоси бўлиб қадимги туркий тилдаги ' ётиқ ҳолатда кес-' маъносини англатган қый— феълининг қав— шакли хизмат қилган (ДС, 436: қав— см. қан— II; 406: қай- II см. қьш-). Кейинчалик в ундоши п ундошига, а унлиси ы унлисига алмашган, сўнгра ы унлиларининг қаттиқлик белгиси йўқолган: қав- + ық = қавық > қапық > қыпық > қипиқ.