ҚУРИ
Tasnif: суви, нами қочиб, қуруқ ҳолатга кел—'. Қўлтиғидан қоғозга ўралган, қ у р и б толқонланган носини олиб, тил остига отди (Ойбек). Қадимги туркий тилда ҳам шундай маънони англатган бу феъл (ДС, 468) асли 'қуруқ' маъносини англатган қур сўзидан (ДС, 467) -ы қўшимчаси билан ясалган; кейинчалик ўзбек тилида ы унлисининг қаттиқлик белгиси йўқолган: қур + ы = қуры— > қури—. Қадимги туркий тилда бу феъл қуру— шаклида ҳам ишлатилган (ДС, 469).