БЎЙ
Tasnif: ’киши ёки нарсанинг тик йўналишдаги кўлами’. Кейинги йилда неварамнинг б ў й и сезиларли ўсди. Бу от қадимги туркий тилда бод, бой шаклларида талаффуз қилинган (ЭСТЯ, II, 177), дастлаб ’кишининг гавдаси’ маъносини англатган, ’киши гавдасининг тик йўналиши’ маъносини кейинчалик англата бошлаган; ҳозирги ўзбек тилига бу сўз бўй шаклида етиб келган.