ИШТОН
Tasnif: ’тананинг белдан пастига кийиладиган икки почали кийим’, ’лозим’. И ш т о н и йиртиқ кўйлаги йиртиқдан кулибди (Мақол). Бу сўз асли қадимги туркий тилда ич тон бирикмасининг бир сўзга бирлашуви билан юзага келган (ДС, 201; ич: ич тон ’нижнее бельё’, ’штаны’); тон сўзи қадимги туркий тилда ’кийим’ маъносини англатган (ДС, 574), шунга кўра ич тон ’ички кийим’ни билдирган; бирикма бир сўзга бирлашганидан кейин ч ундоши ш ундошига, о унлиси â унлисига алмашган: ич тон > иштâн. Шу сўздан ясалган ыштонланды феъли Девонда нимагадир ы ҳарфи билан ёзилган (I, 305).