МЕҲРИБОН
Tasnif: Бу сифат ПРСда [меҳребон] шаклида (545), ТжРСда
меҳрубон шаклида (228) келтирилган. Асли меҳр отига (қ.) 'кара-' маъносини ифодалайдиган -бон қўшимчасини (ТжРС, 542) қўшиб ҳосил қилинган; қатор келган ҳрб товушларининг айтилишини енгиллаштириш учун ҳр оралигига форс тилида е(э) товуши, тожик тилида у товуши киритилган; Ўзбек тилида киритма товуш вазифаси и товушига юкланган.
Бу сифат 'рахм-шафкат кўрсатадиган' маъносини англатади (ЎТИЛ, 1, 462). Ўзбек тилида бу сифатдан меҳрибонлик, меҳрибончилик мавҳум отлари ясалган. Ўзбек сўзлашув тилида бу сифат ва отлар меривон, миҳривонлик,
меривончилик тарзида хам айтилади.