O'zbek tilining etimologik luga'ti

Print

ЙУЗ I

Tasnif: ’бошнинг бурун, оғиз жойлашган олд қис- ми’, ’афт’. Қизғин бўғувчи ҳаво ю з г а уради (Ойбек). Қадимги туркий тилда ҳам шундай маънони англатган бу кўп маъноли от дастлаб йӱ:з тарзида талаффуз қилинган (ДС, 288), кейинроқ ӱ: унлисининг чўзиқлик белгиси (Девон, III, 156; ДС, 287), ўзбек тилида юмшоқлик белгиси йўқолган: йӱ:з > йӱз > йуз.