O'zbek tilining etimologik luga'ti

Print

ЙЎНҒИЧҚА

Tasnif: ’беданинг бир тури’. Яна шўр ер чопдик, йўнғичқанинг илдизини суғурдик (Ойдин). Қадимги туркий тилда ҳам шундай маънони англатган бу от йурьшчға (Девон, III, 439), йорынчқа тарзида талаффуз қилинган (ДС, 275), ўзбек тилига кейинги шакли қуйидаги товуш ўзгаришлари билан етиб келган: қатор келган уч нчқ ундошларини айтишга қулайлик яратиш учун нч ундошлари оралиғига ы унлиси киритилган, кейин ры товушлари талаффуз этилмай қўйган, н ундоши ӊ ундошига, ӊ ундоши ўз навбатида нғ ундошига, а унлиси ä унлисига алмашган, ы унлисининг қаттиқлик белгиси йўқолган: йорынчқа > йорынчқа > йоӊычқа > йоӊғычқа > йонғичқä .