КУЙ
Tasnif: ’аланга (иссиқ) таъсирида ёниб, истеъмолга яроқсиз (кўмир) ҳолатига ет-’. Олов баланд бўлганидан ноннинг юзи к у й и б д и. Қадимги туркий тилда ҳам шундай маънони англатган бу феъл асли кöй- тарзида талаффуз қилинган (ДС, 312), ўша даврлардаёқ öунлиси ӱ унлисига алмашган (Девон, III, 264); ўзбек тилида ӱ унлисининг юмшоқлик белгиси йўқолган: кöй- > кӱй- > куй-.