
ОҚИН
Tasnif: ’тўхтамай оқиб турадиган’. О қ и н сув бўлмаса, бу далаларни суғориб бўлмайди. Бу сифат қадимги туркий тилда ’нишаб томонга сурункасига ҳаракатлан-’ маъносини англатган ақ- феълидан -(ы)н қўшимчаси билан ясалган (ЭСТЯ, I, 119); бу сўз қадимги туркий тилда ’сел’ маъносинй англатган (Девон, I, 106), ҳозирги маъноси кейин юзага келган; ўзбек тилида а унлиси â унлисига алмашган, ы унлисининг қаттиқлик белгиси йўқолган: ақ- + ын = ақын > âқин.