ТУГУЛ
Tasnif: у ёқда тур(син), ҳатго' (зидлаш юкламаси). Яроқ т у г у л , қўлимда йўқ таёғим ("Нигор ва Замон"). Қадимги туркий тилда ҳам шундай маънони ифодалаган бу сўз асли тӱгӱл тарзида талаффуз қилинган (ПДП, 435; ДС, 595); ўзбек тилида ӱ унлиларининг юмшоқлик белгиси йўқолган: тӱгӱл> тугул. Бу сўз асли ясама (тöке- + л), ҳатго қўшма (тäк + ол) деб билдирилган изоҳлар ишонарли эмас (ЭСТЯ, III, 214).