ТЎЛҚИН
Tasnif: сув сатҳининг чайқалиб, кўгарилиб, тушиб туриши'. Денгиз, мунча ҳовлиқасан, Қайиклару- ни ирғитасан, Тоғдай-тоғдай тўлқинларни Соҳилларга сен отасан (Ғайратий). Бу от асли -қин қушимчаси билан ясалгани аниқ, лекин бу сўзнинг тол- қисмини аниқ изоҳлаш қийин. Толға- сўзи билан қиёслашдан куриниб турибдики (ДС, 573), қадимги туркий тилда 'айлантир-', 'бура-' маъносини англатга тол- феъли мавжуд бўлган; толқин сўзи ана шу феълдан ясалган бўлсакерак: тол- + қун = толқун > толқин.