
БИҚИН
Tasnif: ’белнинг ичга кириб турадиган суиксиз ён қисми’. Шу кунларда б и қ и н и м бироз оғриб турибди. Бу от одимги туркий тилда ’ичга кириб тур-’ маъносини англатган бық— феълидан —(ы)н қўшимчаси билан ясалган (ЭСТЯ, П. 305; Девон, I, 380; ДС, 105); кейинчалик ы унлиларининг қаттиқлик белгиси йўқолган: бық— + ын = бықин > биқин