УҚАЛА- II
Tasnif: ’қўл билан эзғила-’. Додамнинг белларини у қ а л а б қ ў й д и м. Бу сўз қадимги туркий тилдаги ов- феълининг ’эз-’ маъносидан ’такрор’ маъносини ифодаловчи -қала қўшимчаси билан ҳосил қилинган (ЭСТЯ, I, 403); ўзбек тилида сўз бошланишидаги о унлиси у унлисига алмашган, в ундоши талаффуз қилинмай қўйган, а унлилари ä унлиларига алмашган: ов- + қала = овқала- > увқала- > уқäлä-.