ЎНАҚАЙ
Tasnif: ’ишни ўнг қўли билан бажарадиган’, ’ўнг қўл ёки оёққа тааллуқли’. Ў н а қ а й кавушим ким биландир адаш бўлиб қолибди. Бу сифат қадимги туркий тилда ’сўлнинг терси’ маъносини англатган öӊ, сўзидан (Девон, I, 76; ДС, 367) -ақай қўшимчаси билан ясалган; ўзбек тилида ӊ ундоши н ундошига, а унлилари ä унлиларига алмашган: öӊ + ақай = онақай > онäқäй.