ЎЧ I
Tasnif: ’адоват’, ’қасос’. Шундан кейин у ў ч олиш пайида бўлди. Қадимги туркий тилда ҳам шундай маънони англатган бу сўз таркибидаги унли юмшоқ ва чўзиқ талаффуз қилинган (ЭСТЯ, I, 558); ўша даврлардаёқ бу унлининг чўзиқлик белгиси йўколган (ПАП 405- Девон, I, 79; ДС, 376), ўзбек тилида эса юмшоқлик белгиси ҳам йўқолган: о;ч > оч > оч.