БУЖҒУН
Tasnif: ’пистанинг бужмайиб қолган меваси’. Б у ж ғ у н табобатда дори сифатида ишлатилади. Бу сўз асли қадимги туркий тилдаги ’буриш-’ маъносини англатган бўз- феълининг (ЭСТЯ, II, 294) буж- шаклидан -ғун қўшимчаси билан ясалган: буж- + ғун = бужғун.