ҲИД
Tasnif: ис', 'бўй'. Ҳар гулнинг ҳ и д и бошқа (Мақол). Қадимги туркий тилда ҳам шундай маънони англатган бу от асли йыз, йид тарзида талаффуз қилинган (ДС, 265, 264); ПДПда бу сўз йыд (391- бетда), ыд (442— бетда) шаклларида берилган; Девонда эса йыз шаклида ёзилган (III, 56); эски ўзбек тилида йыд шакли бошланишидаги й ундоши ҳ ундошига алмашган, кейинчалик ы унлисининг қаттиқлик белгиси йўқолган: йыд > ҳыд> ҳид