ИМ
Tasnif: ’ниманидир ифодалаш, кўрсатиш мақсадида бош, кўз, қош билан қилинган билинар-билинмас ҳаракат’. Бир-бирингга гап қотасан им билан ("Равшан"). Қадимги туркий тилда ҳам ’белги’, 'ишора' маъносини англатган бу от им шаклида ишлатилган бўлиб (ЭСТЯ, I, 633), имла— феъли шу сўздан ясалган (Девон, I, 284); ҳозирги ўзбек тилида им қил- феъли таркибида қатнашади.