O'zbek tilining etimologik luga'ti

Print

ИНИЧКА

Tasnif: ’кўндаланг кесими жуда кичик’. Токнинг ингичка новдаларини кесиб ташлади. Бу сифат қадимги туркий тилдаги ’кўндаланг кесим’ маъносини англатган иӊ отининг (ЭСТЯ, I, 352) кичрайтириш маъносини ифодаловчи -(и)ч қўшимчасини қўшиб ҳосил қилинган шаклидан -кä қўшимчаси билан ясалган (ЭСТЯ, I, 364): (иӊ + ич = иӊич) + кä = иӊичкä. Қадимги туркий тилда шундай маънони йинчкä сўзи англатган (ПДП, 388; Девон, III, 390; ДС, 261); бу сўз иӊ отининг йин шаклидан (ЭСТЯ, I, 365) -(и)ч, -ка қўшимчалари билан ясалган, кейинроқ иккинчи бўғиндаги тор унли талаффуз қилинмай қўйган: (йин + ич = йинич) + ка = йи— ничка > йинчка.