ЙУМУШ
Tasnif: ’топшириқ’, ’вазифа’, ’хизмат’. Оиланинг ҳар бир аъзоси ўз иши, ю м у ш и билан машғул (Ҳамид Ғулом). Бу сўз қадимги туркий тилда ’бирор ишни бажаришга даъват қил-’ маъносини англатган йум- феълидан (ЭСТЯ, IV, 251) -(у)ш қўшимчаси билан ясалган (Девон, III, 19; ДС, 280): йум- + уш = йумуш.