КУНЧИ
Tasnif: ғайир', ' рашк қилувчи'. Маждиддин к у н ч и эрлардан бўлса ҳам, лекин бу хабар уни жуда қувонтирди (Ойбек). Бу сўз асли қадимги туркий тилдаги 'қизған-', 'ғайирлик қил—' маъносини англатган кӱн- феълидан (ЭСТЯ, III, 105) —и қўшимчаси билан ясалган отга (ДС, 327: кӱни I) —чи қўшимчасини қўшиб ясалган, кейинчалик иккинчи бўғиндаги тор унли талаффуз қилинмай қўйган; ўзбек тилида ӱ унлисининг юмшоқлик белгиси йўқолган: (кӱн— + и = кӱни) + чи = кӱничи > кӱнчи > кунчи.