ЭӉИЛ
Tasnif: ’кийим’. Бугун ҳайит бўлгани учун янги э н г и л кийиб келди. Бу от қадимги туркий тилдаги юқоридан пастга қайир-’ маъносини англатган эӊ- феълидан -(и)л қўшимчаси билан ясалган (ЭСТЯ, I, 225)- эӊ + ил = эӊил. Бу сўз дастлаб ’елка1, ’гавданинг уст қисми’ маъносини билдирган бўлиб, кейинчалик ’устки кииим’, ’умуман кийим’ маъносини англата бошлаган.
Қадимги туркий тилда бу сўз энин, эгин шаклларида мавжуд бўлган (ДС, 175); бу сўзлар эн- феълидан ва унинг эг- шаклидан -(и)н қўшимчаси билан ясалган.