ҚОПЧИҚ
Tasnif: кичкина қоп'. Унанг орқасида қ о п ч u қ , қўлида пўстин, елкасида милтиқ бор эди (Суннатилла Анорбоев). Қадимги туркий тилда ҳам шундай маънони англатган бу сўз 'нарса солиш учун махсус тайёрланган буюм' маъносини англатувчи қап отидан кичрайтириш маъносини ифодаловчи —чуқ қўшимчаси билан ҳосил қилинган (ДС, 420: қапчуқ'мешочек') ; кейинчалик а унлиси â унлисига, у унлиси и унлисига алмашган: қап + чуқ = қапчуқ > қâпчиқ.